Nauka Montessori obowiązuje już dzieci od urodzenia aż do 12 roku życia. Zamiast sztywnych testów i badań, analiza i opinia o podopiecznych jest przedstawiana w formie narracji i opisu talentów i słabości dziecka. W trakcie przebiegu edukacji podejmowane są decyzje o poprawie słabych stron i indywidualnym sposobie realizacji tego zadania.
Fenomenem tej metody jest fakt, iż proponuje ona indywidualną pracę z dzieckiem. Faktem jest, że proces nauczania przebiega własnym tempem, a prowadzący wciela się w rolę przewodnika a nie srogiego nauczyciela. Jednym z głównych celów metody jest wykorzystanie naturalnej chęci dziecka do nauki, bez nacisku na rywalizacje, jeśli dziecko nie jest na to gotowe i wystarczająco dojrzałe.
Fakt, że dzieci uczą się całkiem inaczej niż dorośli, istotnie odwzorowuje się w podejściu metody Montessori. Lekcje są specjalnie skonstruowane do naturalnych potrzeb dzieci w myśl niezależności, wolności i świadomości obowiązków.
Metoda Montessori zapewnia, że zawsze przed przedstawieniem dziecku zagadnienia, jest ono wyjaśnione i przedstawione w sposób przydatny dla podopiecznego. Po demonstracji zagadnienia dziecku dawana jest swoboda korzystania z nowo zdobytej wiedzy, bez ograniczeń innych niż własnej wyobraźni lub gdy występuje ryzyko zagrożenia dla dziecka lub otoczenia.
Wszystkie działania są dokładnie dobrane i torują drogę do dalszych czynności oraz zagadnień. Podopiecznie są zachęcani do utrwalania zagadnień tyle razy ile chcą. Jest to znak, na nowy etap, dziecko jest gotowe do podjęcia się następnego działania.
Nie ma wyznaczonego konkretnego czasu, w którym podopieczny ma posiąść wiedzę danego działąnia. Prędkość nauczania będzie całkowicie zależna od dziecka, od dojrzałości i gotowości na nowy etap. Lecz trzeba nadmienić, że jest pewna kolejność zagadnień zastosowana podczas edukacji.